De laatste dagen

De laatste dagen zijn nog sneller gegaan dan de eerste weken die ook zo voorbij vlogen, snel nog even naar de 7th Color Earth, rij er nota bene elke dag langs, de waterval van Chamarel bewonderen en dan plotseling is het zover, alweer afscheid nemen van je nieuwe collega's. Halverwege de week werden ikzelf en de stagiaire verrast met een taart als dankjewel, waarbij we ceremonieel gezamenlijk de taart hebben aangesneden, ps wat stond er op de taart ????. Vandaag gezamenlijk een lunch gemaakt, kip, rijst en salade. Ik had ook een moeilijk gerecht, namelijk cola en sprite...... morgenochtend is het echt zover, flying back home en is dit avontuur jammer genoeg alweer voorbij...

Conservation (Niet te verwarren met conversation en een beetje van Escher in Chamarel

Voordart een boompje daadwerkelijk geplant kan worden,is het v vanuit het zaadje al een aantal keren verrot en van verse aarde voorzien, vandaag heb ik met twee vrijwilligers van Mauritius zelf meegedraaid om te ervaren hoe dat in zijn werk gaat. Van elk boompje waarvan het zakje kapot is wordt de aarde dEUS vervangen en en krijgen ze als het ware een nieuw potje, zodat ze weer kunnen ademen en groeien. Alles wordtbgenotwerd, dus ook als er plantjes dood zijn gegaan. Volgens mij gebeurt dr in de Oranjerie ook zo, Hortus tegenwoordig genoemd. Omdat je dit niet de hele dag volhoudt, ben ik s middag kokosnoten gaan s chillen, of eigenlijk moet ik bekennen, dat ik het echt geprobeerd heb, maar wat is dat een zware klus!!! Daarna even mee geweest naar curieus corner en nog wat grappige foto's genomen. 3d is hier het verhaal en het deed mij meteen denken aan de werken van Escher, even googelen om zijn werken te bewondeeen

Winter in MauritiusWinter - de foto's

Onderweg van Souillac naar Gris Gris, is er nog een kleine museum waar de vroegere schrijver en dichter Edouard Hart had gewoond tot aan zijn dood, absoluut geen vervelende plek moet ik zeggen..

Prêt à Partir – de setup, zoals het eruit ziet

De vakantiebeurs in Mauritius heet dus Prêt à Partir, kijken of ook de mensen van Mauritius enthousiast raken?

De berg Le Morne

Met het mooie uitzicht op de berg Le Morne, kon ik het niet nalaten om deze ook te gaan beklimmen, ik had namelijk begrepen dat hij tot het uitzichtpunt op 490 meter hoogte als wandelaar te beklimmen is. Wat een uitdaging.?? Kort samengevat Zoals op de foto te zien is betreft het een route van in totaal 3,6 kilometer omhoog. De eerste drie kilometers is een soort van wandelpad omhoog, waarbij je dus nog gewoon kunt wandelen. Maar dan komt de verrassing….. na het bordje vanaf hier kan het gevaarlijk worden, moet je dus werkelijk de rotsblokken opklauteren, als een soort van berggeit. Ehhhhh. Ik heb vol bewondering naar de stipjes die zich langzaam voortbewogen tegen de bergwand staan kijken. Samen met nog een vrouwtje zijn we een klein stukje omhoog gegaan voor het idee en de foto's. Nee echt, iets te avontuurlijk, maar ik heb zeker genoten van het uitzicht en de wandeling omhoog? Achter de berg Le Morne gaat een hele geschiedenis schuil, die ik toch graag met jullie wil delen. Bovenin de berg woonden in de grotingangen namelijk gevlucht slaven, die zich voor de handelaren verborgen hielden. Omdat het gebied zo onbergzaam was, wisten zij niet dat de slavernij over was. Op een dag wilde de politie van het dorp deze mensen mededelen dat ze vrij waren en zij zijn de berg opgegaan, echter werd de bedoeling niet begrepen en uit angst zijn een aantal slaven vanaf de berg de dood ingesprongen, door van de berg af te springen. Aan het begin van de ingang is daarom ook een monument geplaatst ter nagedachtenis aan de slavernij en deze slaven.

Hiken in het park

Vaandaag samen met één van de gidsen de hikingroute voorbereid voor bezoekers die een speciaal arrangement gereserveerd hadden. De route bevat allerleivragen en opdrachten die uitgevoerd en beantwoord moeten worden. Men helpt ook meteen mee aan de restauratie door het planten van een boom. De route is zeker de moeite waard. Helemaal voor zeer geoefende bikers zoal ik die vooral de polder gewend zijn. Ik vermoed morgen stevige spierpijn in de kuiten, oef